Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 18,00

+ 36 punten

Levering 1 à 4 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

I L'errance

Comme si hier n'existait pas, je dois marcher en silence. Tout un cri se consume dans ton regard, vieux stigmate qui ne m'indiques rien. Je dois regarder l'univers par la même fenêtre. Je dois marcher sans trop m'approcher de ton ombre famélique. Je dois surveiller mes rêves et le fleuve qui m'enserre. Ce sera ton absence, étrangère, ou les clefs qui me manquent pour ouvrir cette porte. Ce seront tes yeux ou mes pas dans la poussière, ceux qui marquent les blessures dans le temps. Tout s'étend dans le regard que nous jetons sur la peau du marbre qui nous contemple. Aujourd'hui je dois marcher sur les berges de ce fleuve qui, en s'éloignant, me rapproche de tes bras, étrangère de mes rêves.

I La errancia

Como si el ayer no existiera, debo caminar en silencio. Todo un grito se consume en tu mirada, viejo estigma que no me muestras nada. Debo mirar por la misma ventana el universo. Dedo caminar sin acercarme demasiado a tu sombra desnutrida. Debo controlar mis sueños y el rio que me encierra. Será tu ausencia, extranjera, o las llaves que me faltan para abrir aquella puerta. Serán tus ojos, o mis pasos en el polvo los que marquen en el tiempo las heridas. Todo trasciende en la mirada que damos sobre la piel del marmol que nos mira. Hov debo caminar por las orillas de este río, que alejándose me acerca de tus brazos, extranjera de mis sueños.