Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
El perro de Harold Nivenson ha muerto.áSin él, sin los paseos que Harold se obligabaáa dar, éste se encierra en casa, unaácasa que empieza a desmoronarse. A laápérdida de su perro se suma la de su amigoáy rival intelectual, Peter Meinenger.Con una carrera artística que nunca despegóáy acabada, Harold se encuentraásolo, sin ataduras y sin ganas de vivir.Reflexiona sobre su carrera como pintorámenor, coleccionista, crítico y mecenasápara dar sentido a una vida regida porálas dudas constantes. Esa reflexión, queáempieza con el rechazo a un tipo de arte yáun gran resentimiento hacia su familia yáentorno, deja paso a un sentimiento deápaz interior cuando sale de la sombra delápasado y encuentra una razón para vivir,ácada día, en el «ahora». Y así, la amnistíaállega como segunda oportunidad paraáapreciar, durante el tiempo que le queda,áel hecho de que la vida (el arte) no seábasa en hacerlo bien. A veces, las piezasáque faltan sólo pueden encontrarse enánuestros errores y en las ruinas que éstosáprovocan.