Duizendmaal dank

Zoals de meeste lezers snakt Ann Voskamp ernaar haar leven goed te leven.
'Hoe vinden we vreugde,' zo vroeg ze zich af, 'te midden van tijdsdruk, geldgebrek, en alles wat elke dag weer misloopt? Hoe ziet een dankbaar leven er eigenlijk uit als de dagen zich aaneenrijgen en alles donker is? Wat heeft God ons vandaag te bieden?
Deze ontroerend eerlijke en zeer praktische gids voor een vreugdevol leven nodigt je uit om Gods geschenken om je heen te zien. Door dank te zeggen voor het leven dat ze had, vond Ann Voskamp het leven dat ze altijd al had gezocht.

Ann Voskamp en haar man hebben een boerderij in Ontario, waar zes kinderen worden opgevoed tussen de maïsvelden, de kriebels en krabbels van hun moeder, en de worstelingen en dankbare lofzangen van een gewoon en dus bijzonder gezin.

**

Het verhaal van Ann Voskamp begint niet met 'Er was eens...', en eindigt niet met 'en ze leefden nog lang en gelukkig'. Het leven van Ann Voskamp begint met drama. Haar eerste herinnering is de dood van haar zus, die voor haar huis werd aangereden door een vrachtwagen - Ann en haar moeder zagen het gebeuren. Haar moeder wordt daarna opgenomen in een psychiatrisch centrum, haar vader is het contact met God definitief kwijt.

Als volwassene maakte Ann de dood van twee neefjes - twee kinderen van de broer van haar man - van dichtbij mee. Ondanks alle ellende bleef ze geloven dat in God vreugde is, en dat in het midden van het verdrietige leven er duizenden momenten zijn om voor te danken.

In 'Duizendmaal dank' is Ann op zoek naar de zin van het leven en omarmt ze de manier waarop Jezus in het leven stond, met name hoe hij zijn laatste uren op aarde doorbracht. In de uren voor zijn kruisiging brak hij het brood en dankte ervoor. In dit hartverscheurende boek worden de lezers meegenomen in die verwondering en wordt zichtbaar gemaakt hoe dankzegging vreugde kan brengen.

In een prachtige, poëtische stijl - die ook in de Nederlandse vertaling overeind is gebleven - geeft Voskamp antwoord op fundamentele vragen.

Ann - haar echtgenoot is van Nederlandse afkomst - besloot haar dankpunten op te schrijven. Eén voor één, tot ze er duizend had. En ook toen stopte ze niet. Het veranderde haar kijk op het leven en bracht haar rust - met vallen en opstaan.