Dossier 25 - 125 jaar nabijheidsrechters

Dit dossier is niet inbegrepen in het abonnement op het Tijdschrift voor de Vrede- en Politierechters. De abonnees op dit tijdschrift genieten echter wel een korting van 20 % bij aankoop van deze Rechtskroniek.

Rechtskroniek voor de Vrede- en Politierechters 2017

Moeten de Rechtskronieken eigenlijk nog wel voorgesteld worden? Door de jaren heen hebben ze steeds meer bekendheid verworven en zijn ze uitgegroeid tot een onmisbare ontmoetingsplaats onder collega’s.

De Rechtskronieken zijn ontstaan uit de noodzaak aan een dialoog tussen de academische wereld en de ervaringsdeskundigen, die de vrederechters (wij zijn nog voor de hervorming van 1995) ongetwijfeld zijn door hun praktijkkennis, in navolging van wat er reeds bestond voor het notariaat.

De huidige formule hebben we te danken aan onze collega-vrederechter Philippe Detienne en professor Paul Delnoy. Zij hebben ervoor gezorgd dat de eerste studiedagen, georganiseerd door Guy Benoît en Guy Rommel, hun hedendaags formaat aannamen, of toch bijna, want de Kronieken, die eerst enkel in Luik plaatsvonden, werden later gesplitst, waardoor de samenwerking met de UGent uitgebouwd werd.

2017 is een uitzonderlijke jaargang, in meer dan één opzicht.

Allereerst is het dit jaar 125 jaar geleden dat de vrederechters voor het eerst samenkwamen, werd ook precies 125 jaar geleden het Tijdschrift van de vrederechters opgericht en vieren we de 25ste jaargang van de Rechtskronieken.

Verder waagt deze editie zich aan een hachelijke onderneming door gezamenlijke onderwerpen voor de vrede- en politierechters aan te kaarten, waarbij de bijdragen van de Universiteiten van Gent en Luik elkaar aanvullen.

Ten slotte verlaten de Kronieken, voor de eerste maal in hun geschiedenis, de universiteitsgebouwen om terug te keren naar de locatie waar het eerste congres, dat later zou uitgroeien tot het Verbond van vrederechters, plaatsvond.

Om al deze redenen hebben we in deze publicatie, bovenop de gebruikelijke wetenschappelijke bijdrage waarvan de waarde niet meer hoeft bewezen te worden, het woord willen laten aan de verschillende actoren die nauw bij de rechtspraak betrokken zijn, of ze uitoefenen, en die dus de nabijheidsrechtsbedeling door en door kennen.