Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
'Hé, was ik dat?, denk ik nog wel vaak als ik mijn gevangenschap in Auschwitz-Birkenau tot me door laat dringen. Vooral als ik eraan denk dat ik Hongaarse kinderwagens moest inladen voor transport naar Duitsland. De baby's die daarin hebben gelegen zijn in sommige gevallen door de Duitsers levend op een hoop gegooid en verbrand. Ik vraag me nog regelmatig af hoe ik daaraan heb kunnen meewerken. 'Het was natuurlijk uit lijfsbehoud. Het was en is weerzinwekkend. Het was een van de meest afgrijselijke periodes die ik in Auschwitz heb beleefd. Dat achtervolgt me tot op de dag van vandaag.' Helga Herzberg heeft nooit over Auschwitz willen praten. Voor de buitenwereld had ze geen 'probleem' met haar Holocaustervaringen. Toch heeft ze, ruim zestig jaar na de oorlog, het initiatief genomen om haar verhaal voor het nageslacht te bewaren. Samen met tekstschrijver Tom Huizenga heeft ze haar oorlogsherinneringen opgetekend. Ze woonde met haar ouders en broer in Maastricht toen de oorlog uitbrak. Ze doken onder in Luik waar ze verraden werden. Alleen Helga werd opgepakt en via het doorgangskamp Mechelen naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd. Door de speling van het lot heeft ze Auschwitz en Birkenau overleeft. Helga Herzberg (geboren Zilversmit) is in 1925 geboren in Neuss, Duitsland. Haar vader, Max Zilversmit, werkte toen in Düsseldorf bij de Dresdner Bank. Toen hij ontslagen werd omdat hij Joods was, keerde de familie Zilversmit terug naar Nederland. Ze openden in Maastricht een modezaak. Na de oorlog is Helga getrouwd en verhuisde ze naar Amsterdam. Ze heeft twee kinderen.