Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Marie-Joseph Chénier débute à la Comédie Française en 1785. En 1789, il est l’auteur d’une tragédie qui met en scène le fanatisme de l’esprit de liberté et qui vient de subir deux longues années de censure : Charles IX ou la Saint-Barthélemy. C’est pour dénoncer l’interdiction qu’elle soit jouée que Chénier – frère cadet du poète André – a écrit son pamphlet : Dénonciation des inquisiteurs de la pensée. Chénier y fait un portrait de la censure sous toutes ses formes et défend fermement la liberté de penser, de publier. Il s’en prend à tous ceux qu’il appelle les « eunuques dont le seul plaisir est d’en faire d’autres ». Ce texte résonne toujours : à la figure du censeur royal peut se substituer celle du penseur « politiquement correct ». Édition établie par Thierry Gillyboeuf.