De tijden

Drie generaties. Een vader, een dochter en een kleinzoon. Emiel, Hannelore en Matteo. Alle drie dragen zij de tijdgeest in zich mee, en ze verzetten zich er ieder op hun eigen manier tegen.
Emiel luistert naar jazz om die verschrikkelijke oorlog achter zich te laten en weigert dienstplicht. Wegens een noodlottig ongeval neemt hij noodgedwongen en tegen zijn zin de boerderij van zijn vader over en hij ziet met lede ogen de komst van machines en schaalvergroting aan.
Hannelore spuit met zwarte verf 'no future', 'destroy' en 'fascist cops' op de muren in het dorp en gaat studeren in Leuven. Waar ze eerst artikelen en gevatte slogans bedenkt voor een punkblaadje, blijkt die creativiteit haar later veel geld op te leveren in de reclamewereld.
Matteo vindt zijn moeder hypocriet en droomt van een zuiver Europa. Hij is op weg naar Polen om de Europese verlichting levenskrachtig te houden.
Ondertussen worstelen ze allemaal met de liefde. De tijd verstrijkt, het leven gaat door, en idealen blijken van generatie op generatie pijnlijk te kunnen veranderen.

De pers over Wij:
'Wij intensiveert de waarneming, verruimt de blik en biedt het beste wat je van literatuur mag verwachten.' - de Volkskrant
'Een lichtend voorbeeld van wat literatuur vermag als ze ons aan het denken wil zetten over de wereld waarin we leven.' - ????? Het Parool

De pers over Wat alleen wij weten:
'Ontroerend en geloofwaardig.' - Trouw

'Wat alleen wij weten houdt je na het lezen nog dagenlang in zijn ban.' - Knack Focus

De pers over De ontelbaren:
Genomineerd voor de Shortlist Libris Literatuurprijs
'Een apocalyptisch ondergangsverhaal.' - Jury Libris Literatuurprijs

'Een fantastisch boek. Het grijpt je bij de keel, het laat je niet los.' - Hanneke Groenteman