De onverwachteling*

In De onverwachteling* geeft Johanna Pas een stem aan de onuitgenodigde gasten op deze wereld, aan zij die niet weten wie ze zijn, wat ze hier komen doen of hoe ze met de ander en de wereld moeten omgaan. De onverwachteling komt van ver en slaagt er stilaan maar zeker in om contact te maken met de aarde, de lucht, het water en een innerlijk vuur dat de vervreemding draaglijk maakt en het onbestemde heimwee uiteindelijk omzet in een verlangen om te blijven.

David Bowie over Ziggy Stardust:



‘Ziggy is partially autobiographical and partly someone else. He's the ultimate parasite... Please don't ask me to theorize on Ziggy. He's a monster and I'm Dr Frankenstein. He's my brother, and I love him.’ - Bowie (1976)



‘The whole idea of the Ziggy character was that it was not of this world – neither male nor female, but rather a messenger, however, I don't think I should have taken the whole thing quite so seriously.’ - Bowie (1983)



Johanna Pas (1969) is dichter en literair vertaler en was de eigenaar van queer boekhandel Kartonnen Dozen. Ze vertaalde werk van Kae Tempest, Emma Donoghue en Jonathan Kemp. Activisme is een onlosmakelijk onderdeel van haar leven en werk. Haar gedichten verschenen in verschillende literaire tijdschriften en bloemlezingen en ze publiceerde drie poëtische novellen. Bij Poëziecentrum verscheen eerder haar dichtbundel Was, of hoe ik mijn huid verloor en Voor mijn alleen (in samenwerking met Lies Colman en Koen Broos).



De pers over Was



‘Dit is een zeer persoonlijke bundel geworden, maar aan de andere kant is een slopende ziekte wel een universeel onderwerp en Pas schrijft met voldoende afstand. In het interview dat Radio1be met haar hield, geeft ze aan dat, hoewel ze zelf aanwezig is in haar bundel, ze gelooft in de kracht van poëzie: ‘Dichters verwoorden iets wat de lezer misschien zelf nog niet onder woorden kan brengen’. Dat is gelukt omdat Pas nergens sentimenteel wordt.’ - Meander Magazine



‘Pas schrijft intimistische verzen die tegelijk aangrijpen, die als het ware een nieuwe huid vormen voor het ik maar ook voor de lezer. Haar gedichten hebben iets vanzelfsprekends, ze lijken nauwelijks gezocht, maar hun trefzekerheid is het werk van vijlen en polijsten. Thematisch kiest de auteur voor authenticiteit en niet voor romantische verbloeming, maar net die openheid maakt haar verzen zo levensecht. Pas is alvast een aanwinst voor onze poëzie.’ - MappiLibri.be