J'emploie le mot « lecture » en songeant au singulier spectacle qu'offre un homme dans une chambre, reclus en compagnie d'un livre, et qui lirait bouche bée sans articuler le moindre mot.
Sorte de rumination muette et intime qui ferait du corps d'un lecteur un gisant, un poids mort, à ainsi persévérer dans son inertie.
Saint-Augustin rapporte cet événement dans ses « Confessions », à propos de Saint-Ambroise, évêque de Milan. Dans les premiers temps de l'Antiquité, la lecture se faisait de vive voix et en commun - oecuméniquement pour ainsi dire, de bouche à oreille - parce qu'il n'y avait dans les livres de l'époque ni signes de ponctuation, ni intervalles entre les mots. Tomber dès lors sur un lecteur isolé et muet, tenu en quelque sorte au silence sur ce qu'il lisait, devait probablement être un spectacle des plus ambigus, proche du confessionnal...
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.