Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
El Berlín que nos descubre Ales Steger en treinta breves y audaces nar raciones es una ciudad-grieta en la cual uno se extravía, una metrópol i repleta de agujeros negros que engullen al transeúnte para a continu ación escupirlo, como al otro lado de un espejo mágico. En Berlín, los márgenes del tiempo hecho pedazos son visibles desde cualquier parte, al igual que «la doble huella rojiza en el asfalto», en la que los pi es siguen tropezando, como si «no se hubiera derrumbado el muro, sino más bien se lo hubiera enterrado». Steger escribe en simbiosis lírica con las calles, los monumentos, los cementerios e incluso con los soca vones del asfalto, recogiendo emblemas, esplendores y caídas, y deline ando con pocas y sabias pinceladas los rasgos de los berlineses, «maes tros del vivir en el vacío».