Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
On the morning of 3 July 1815, the French General Rémi Joseph Isidore Exelmans, at the head of a brigade of dragoons, fired the last shots in the defence of Paris until the Franco-Prussian War sixty-five years later. Why did he do so? Traditional stories of 1815 end with Waterloo, that fateful day of 18 June, when Napoleon Bonaparte fought and lost his last battle, abdicating his throne on 22 June.
So why was Exelmans still fighting for Paris? Surely the fighting had ended on 18 June? Not so. Waterloo was not the end, but the beginning of a new and untold story.
Seldom studied in French histories and virtually ignored by English writers, the French Army fought on after Waterloo. At Versailles, Sevres, Rocquencourt and elsewhere, the French fought off the Prussian army. In the Alps and along the Rhine other French armies fought the Allied armies, and General Rapp defeated the Austrians at La Souffel - the last great battle and the last French victory of the Napoleonic Wars.
Many other French commanders sought to reverse the defeat of Waterloo. Bonapartist and irascible, General Vandamme, at the head of 3rd and 4th Corps, was, for example, champing at the bit to exact revenge on the Prussians. General Exelmans, ardent Bonapartist and firebrand, likewise wanted one final, defining battle to turn the war in favour of the French.
Marshal Grouchy, much maligned, fought his army back to Paris by 29 June, with the Prussians hard on his heels. On 1 July, Vandamme, Exelmans and Marshal Davout began the defence of Paris. Davout took to the field in the north-eastern suburbs of Paris along with regiments of the Imperial Guard and battalions of National Guards.
For the first time ever, using the wealth of archive material held in the French Army archives in Paris, along with eyewitness testimonies from those who were there, Paul Dawson brings alive the bitter and desperate fighting in defence of the French capital. The 100 Days Campaign did not end at Waterloo, it ended under the walls of Paris fifteen days later.