Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 169,95

+ 339 punten

Uitvoering

Levering 2 à 3 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Do we take pleasure in reading ancient Greek tragedy despite the unsettling content or because of it? Does a safe aesthetic distance protect us from tragic suffering, or does the proximity to death tap into something more primal? Aristotle proposed catharsis, an emotional cleansing--or, in later interpretations, a sense of equilibrium--as tragedy's outcome, and Sigmund Freud and Jacques Lacan, grand theorists of the forces of anti-mastery in human and nonhuman existence, surprisingly agreed. Notwithstanding this deferral to Aristotle, their theorizations of the death drive--together with Jacques Derrida's notion of the archive as a place of conservation that inevitably fails--provide the groundwork for a radically new way of understanding tragic aesthetics.

With bold readings of thirteen plays by Aeschylus, Sophocles, and Euripides, including the Oedipus cycle, the Oresteia, Medea, and Bacchae; an eclectic synthesis of Freud, Lacan, Derrida, Zizek, Deleuze, and other critical theorists; and an engagement with art, architecture, and film, Mario Telò's Archive Feelings: A Theory of Greek Tragedy locates Greek tragedy's aesthetic allure beyond catharsis in a vertiginous sense of giddy suspension, in a spiral of life and death that resists equilibrium, stabilization, and all forms of normativity. In so doing, Telò forges a new model of tragic aesthetics.