Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 34,95

+ 69 punten

Levering 2 à 3 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

More than fifty years ago, Thomas Szasz showed that the concept of mental illness--a disease of the mind--is an oxymoron, a metaphor, a myth. Disease, in the medical sense, affects only the body. He also demonstrated that civil commitment and the insanity defense, the paradigmatic practices of psychiatry, are incompatible with the political values of personal responsibility and individual liberty. The psychiatric establishment's rejection of Szasz's critique posed no danger to his work: its defense of coercions and excuses as "therapy" supported his argument regarding the metaphorical nature of mental illness and the transparent immorality of brutal psychiatric control masquerading as humane medical care.

In the late 1960s, the launching of the so-called antipsychiatry movement vitiated Szasz's effort to present a precisely formulated conceptual and political critique of the medical identity of psychiatry. Led by the Scottish psychiatrist R. D. Laing, the antipsychiatrists used the term to attract attention to themselves and to deflect attention from what they did, which included coercions and excuses based on psychiatric principles and power.

For this reason, Szasz rejected, and continues to reject, psychiatry and antipsychiatry with equal vigor. Subsuming his work under the rubric of antipsychiatry betrays and negates it just as surely and effectively as subsuming it under the rubric of psychiatry. In Antipsychiatry: Quackery Squared, Szasz powerfully argues that his writings belong to neither psychiatry nor antipsychiatry. They stem from conceptual analysis, social-political criticism, and common sense.