Anna Paulowna in België

In de periode 1815-1830, toen België en Nederland één land vormden, kwam Anna Paulowna, een Russische Romanovsdochter, naar Brussel, als echtgenote van kroonprins Willem, prins van Oranje. Hij werd later de Nederlandse koning Willem II. Door de Belgische opstand en scheiding van 1830/1831 werd zij nooit een Belgische koningin, alhoewel zij vanaf 1816, het jaar van haar huwelijk, zeer nauw betrokken was bij het sociale leven, in Brussel meer bepaald.

In dit boek wordt geprobeerd haar aanwezigheid in België weer op te roepen, zij het beperkt tot de jaren 1816-1824, toen het Nederlandse bestuur nog niet alle krediet verspeeld had in België, het jaar ook waarin zij haar vijfde en laatste kind ter wereld bracht.

Behalve voor haar en de figuur van haar echtgenoot, wordt er ruimschoots aandacht geschonken aan het dagelijks leven in die tijd in België, een tijd waarin de kaars en de veerpen het nog voor het zeggen en schrijven hadden, maar ook een tijd waarin de stoomboot langzaam aan een vaste plaats veroverde in het transport. Ook de hongersnood in de eerste jaren van haar aanwezigheid hier, worden belicht, haar mecenaat… En verder leest men wat er in Brugge, Gent, Antwerpen, Kortrijk, Leuven, Luik, kortom in het hele land allemaal plaatsvond.

Ook het gevecht om de persvrijheid (priester Leo De Foere en anderen) wordt erin belicht.

Anna Paulowna bracht weliswaar ook langere perioden in Nederland door (in de jaren die ik hier behandel vooral tijdens haar zwangerschappen), maar naar België schijnt die eerste jaren haar hart dan toch wel te zijn uitgegaan.Ook de prins van Oranje schreef een paar keer aan Maria Feodorovna dat Den Haag hem niet beviel.