Als de navo de passie preekt

De NAVO viert dit jaar haar 60ste verjaardag. Ontstaan in 1949 als een collectieve ‘defensiegemeenschap’, vormde het westers bondgenootschap zich na het einde van de Koude Oorlog om tot een militaire alliantie die ook buiten het eigen grondgebied kan opereren ‘ten dienste’ van de internationale gemeenschap. Zo luidt althans de traditionele retoriek, maar klopt die wel?
Ludo De Brabander en Georges Spriet leggen de echte ontstaansredenen van de NAVO bloot:  de Amerikaanse invloed in Europa na de Tweede Wereldoorlog institutionaliseren, en een militaire structuur creëren die de bescherming en uitbreiding van het kapitalisme moest verzekeren. Zij tonen aan dat ondanks de gedaanteverwisseling ook vandaag nog deze bestaansredenen overeind blijven: de VS willen hun statuut van enige grootmacht via de NAVO consolideren, terwijl veel NAVO-leden in eerste instantie hun strategische en economische belangen militair willen verdedigen.
Na een uitvoerig historisch portret van het bondgenootschap beschrijven de auteurs het streven van de NAVO naar een ambitieuze mondiale rol. Die heruitgevonden rol leidt tot  nieuwe wereldwijde spanningen en werpt vele vragen op. Zorgt de VS-politiek voor tweespalt in de EU? Zijn we op weg naar een nieuwe koude oorlog met Rusland? Wat met opkomende machten als China?
Prof. Rik Coolsaet over dit boek: 'Een verfrissend kritische terugblik op de Koude Oorlog en een lucide tegenstem in het vaak conformistische debat over de Europese veiligheid vandaag en morgen.'