Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Algo de fiebre se publicó en la primavera de 1973. Fue el único libro en prosa que editó Sandro Penna, quien en ese momento tenía 67 años. Pier Paolo Pasolini -que fue siempre un gran defensor de la poesía y de la persona de Penna- escribió un encomiástico artículo sobre el libro, que se publicó en Tempo el 10 de junio de 1973. El artículo (que glosa la Italia descrita en los relatos y prosas de Penna) empieza con esta frase, voluntariamente provocativa, aunque explicada adelante: ¡Qué maravilloso país era Italia durante el periodo del fascismo e inmediatamente después! Penna, en efecto, habla en sus textos (más pequeños relatos líricos que poemas en prosa) de sus vagabundeos por un país precapitalista -años 30 y 40- donde aún existe una vida en cierto modo primitiva, popular, y donde el pueblo no se confunde aún con la burguesía. Es esa Italia limpia de capitalismo, donde la represión actúa al nivel burgués mucho más que al popular, y donde por ello surge una gente abierta y pobre y unos muchachos marginados, aburridos y fácilmente pansexuales, el país que describe -siempre en trazos intensos y breves- P