Een stel verzen, elk met hun eigen toon en postuur.
Uiteindelijk hebben ze zich toch bij elkaar geschikt
in een vijftal niet te strakke thema's.
In een eerste groep: taal zelf in de schijnwerper.
Woorden, als een volkje dat met mij communiceert,
en het gesprek op hun eigen manier doorzegt aan de lezer.
‘Gewaterd en gelicht’ is peilen naar verheldering:
hoe het is: het leven, de wereld, mijn binnenwereld.
‘Met een paar armen om’: altijd mensen om je heen,
mensen die er toe doen.
In ‘het licht wint, op punten’ mag het wat luchtiger.
Louter om het taalplezier. Of om het kleine geluk een
podium te geven. Of om het donker een neus te zetten.
In de laatste groep verzen klinkt veel gemis en
hoe mensen daar mee omgaan.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.