Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Drieënveertig jaar is Naeeda Aurangzeb al Nederlander. En al drieënveertig jaar lang, 365 dagen per jaar wordt ze ongevraagd blootgesteld aan opmerkingen en goedbedoelde doch misplaatste grapjes over haar culturele achtergrond en religie. Er wordt getwijfeld of ze wel Nederlands genoeg is, of ze te vertrouwen is. Of ze écht zo ruimdenkend is, of toch een wolf in schaapskleren?
‘Geef dan eens een voorbeeld van zo’n nare opmerking,’ vragen haar witte collega’s en vrienden geregeld als ze probeert haar ervaringen te delen. Achteraf weet je precies wat je eigenlijk had moeten antwoorden, maar op het moment zelf val je stil. Het zijn namelijk vaak vrij alledaagse opmerkingen, maar ze elke dag, week in, week uit moeten horen gaat een mens niet in de koude kleren zitten. Dat soort taal kruipt in je hoofd en lijf.
Nu is het tijd om de stilte te doorbreken. Want de voorbeelden in dit boek zijn voor mensen van kleur elke dag opnieuw hun werkelijkheid, soms in de vorm van een simpele opmerking vermomd als grapje, soms goedbedoeld maar daarom niet minder pijnlijk, soms openlijk racistisch en wreed. Maar allemaal gebaseerd op vastgeroeste, soms onbewuste, vooroordelen. Dit boek is de optelsom van al die - op het eerste oog onschuldige - interacties die Aurangzeb en haar naaste vrienden van kleur dag in, dag uit met witte Nederlanders heeft.