• Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
  • Gratis thuislevering in België vanaf € 30
  • Ruim aanbod met 7 miljoen producten
  • Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
  • Gratis thuislevering in België vanaf € 30
  • Ruim aanbod met 7 miljoen producten
  1. Magazine

Standaard Boekhandel MAGAZINE

In ons magazine zetten we boeken in de schijnwerpers, van tijdloze klassiekers tot nieuwe parels. We laten recensies en aanbevelingen op jou los, die je helpen bij het vinden van jouw volgende literaire metgezel. We interviewen ook auteurs om jou inzicht te geven in hun creatieve proces, de inspiratie achter hun verhalen en de betekenis die hun werk heeft voor lezers over de hele wereld.

Dus neem een tas koffie, nestel je in je favoriete zetel en laat je meevoeren door Standaard Boekhandel MAGAZINE, waarin de liefde voor boeken en verhalen centraal staat. We hopen dat dit magazine jou zal inspireren, informeren en betoveren.

Standaard Boekhandel MAGAZINE n°07 - oktober 2025

De gezelligste periode van het jaar staat weer voor de deur. Natuurlijk staan we bij Standaard Boekhandel weer voor je klaar om jouw eindejaarsfeesten nog knusser te maken.

In dit speciale geschenkenmagazine verzamelden we daarom meer dan honderd uitgelezen cadeautips voor de hele familie: meeslepende romans, natuurlijk, maar ook spelletjes, puzzels en andere schatten voor kleine en grote dromers. Want een boek blijft een tijdloos cadeau. Het is niet zomaar een object, maar een moment van ontspanning, rust en reflectie dat je aan een dierbare schenkt. Met een boek zeg je eigenlijk: “Ik ken je goed, ik zie je graag en ik denk dat je dit boek fantastisch zult vinden.”

In dit magazine pakken we ook uit met een heuse primeur: een exclusief interview met vier iconen van de Belgische strip, Suske en Wiske, Jommeke en Filiberke. Zij gaan dit jaar voor het eerst samen op avontuur in ‘De vorsten van Onderland’, het perfecte cadeau voor jonge (en iets oudere) stripfans.

Tot slot wil ik jou en je hele familie fijne eindejaarsfeesten toewensen: mogen ze hoopvol, sprankelend én verkwikkend zijn. Bedankt dat je het voorbije jaar onze winkels bent binnengestapt of de weg naar onze webshop hebt gevonden voor je volgende leesavontuur.

Tot gauw in een van onze winkels!

Veerle De Witte, CEO Standaard Boekhandel

blockbusterhelden

Strips die lezen als een blockbusterfilm!

‘A hero is somebody who voluntarily walks into the unknown,’ zei acteur Tom Hanks ooit. Daarmee slaat hij de nagel op de kop, want vrijwillig het onbekende tegemoet treden, dat doen striphelden als hobby. En dat maakt hun avonturen zo ongemeen meeslepend. Het is extra genieten dit najaar, want alle tophelden tekenen present! LARGO WINCH 25: Als de goden je in de steek laten CORRUPTE POTJES Largo Winch heeft zich teruggetrokken op het geheime eiland Sarjevanne in de Adriatische Zee, waar hij zich vooral bezighoudt met het zalige nietsdoen en visvangst. Tijdens een van zijn tochten merkt hij hoe een onbekend jacht het eiland nadert. Ogenschijnlijk is het jacht niet bemand, tot Largo aan boord gaat en daar een lijk van een man vindt en een hysterisch huilend jong meisje. De man, Obi Martins, werd vermoord, het meisje is zijn dochter Hope die zich voor de moordenaars verschuild had in het onderdek. Martins was ontwerper van drones voor humanitaire doeleinden en duidelijk op zoek naar Winch. Waarom wou hij de miljonair ontmoeten en waarom kostte hem dat zijn dood? Winch doorbreekt zijn isolement en ontfermt zich over het meisje. Hij gaat op zoek naar de moordenaars van haar vader en hun motief. Dat onderzoek gaat veel verder dan een loutere roofmoord. Er moeten immers politiek corrupte potjes gedekt gehouden worden. Inzet van de criminelen: een technologische en humanitaire ramp veroorzaken. Ook Hopes rijke familie blijkt een betrokken partij te zijn. JÉRÉMIE GUEZ Het zijn grote schoenen om te vullen als je een stripreeks als Largo Winch overneemt, gecreëerd door Jean Van Hamme en voortgezet door Eric Giacometti. Maar Largo Winch-liefhebbers, en dat zijn er velen, hoeven niet te vrezen. Met Jérémie Guez als nieuwe scenarist werd er een klasbak binnengehaald. Guez is een Franse dertiger die zijn sporen verdiende: als auteur van thrillers en ook als scenarist en regisseur van opmerkelijke films als Sons of Philadelphia, de miniserie B.R.I. die hij voor Canal+ maakte en de film BoÎte Noire waarvoor hij in 2022 de César voor het beste originele scenario kreeg. Guez las de Largo Winch-albums als kind, samen met zijn ouders, en beschreef de serie als: ‘De enige geslaagde transplantatie van de Amerikaanse verbeelding in een francofone wereld.’ Hij heeft een band met de figuur van Largo Winch en kent diens wereld. Dat bewijst hij met zijn sterke stripdebuut in 'Als de goden je in de steek laten', het eerste deel van een tweeluik. Bestel deze strip THORGAL SAGA 5:  De stad in beweging ‘Prokletà wordt ook ‘de stad in beweging’ genoemd. Iedere avond, als de poorten gesloten worden, trekt de stad ergens anders heen. Soms naar het Vikinggebergte, soms naar de zuidelijke woestijn. Alleen de goden weten waar de stad morgen zal zijn.’ Prokletà lijkt zo de ideale schuilplaats voor Thorgal, die uit vrees voor de wraak der goden zijn gezin heeft moeten achterlaten. Toch zit het idee dat hij niet meer kan ontsnappen Thorgal vreselijk dwars. Hij besluit de stad te verlaten. Makkelijk gezegd, zeker als de heerser over Prokletà, de keizer, even gek als meedogenloos, de sleutel daartoe in handen heeft. En dan komt Thorgal een oude bekende tegen: Shaniah, het meisje dat vroeger verliefd op hem was en zich voor hem heeft opgeofferd. Ondertussen verschijnt ook een oude vriend van Aarcia opnieuw in hààr leven: Vigrid de godenzoon. Maar zijn de bedoelingen van die ‘vrienden’ wel zo nobel? Het is telkens uitkijken naar een nieuwe Thorgal Saga waarin externe auteurs gevraagd wordt om hun eigen verhaal toe te voegen aan de wereld van Thorgal. Dat leverde al meesterwerken op als 'Vaarwel Aarcia' (Robin Recht) en 'Van IJs en Vuur' (David Etien, Olivier Legrand, Jean-Blaise Djian). Ook 'De stad in beweging' van Mohamed Aouamri – bekend van Roodhaar en Op zoek naar de tijdvogel – en scenarist Antoine Ozanam is een verrijking van die wereld. Bestel deze strip THORGAL 43: De wraak van de godin Skaedhi Als Thorgal en Noor het land van Thorgals zoon Aniël van Valnor naderen, worden ze gevangengenomen door de wrede kapitein Rolf en zijn manschappen. Het feit dat Thorgal de vader is van Aniël, heerser over het land, intimideert Rolf niet. Hij wil namelijk zelf hertog worden en smeedt een complot. Ondertussen is de jonge Aniël vooral geïntrigeerd door de ogen van de godin ‘Skaedhi’. Bij de dissectie van die ogen, een vreemde materie, wordt Aniël bijgestaan door een aantal geleerden. Een van hen is Pallas, een tovenares. Zij bedwelmt de jonge Aniël niet alleen met haar mysterieuze kruiden, maar ook met haar lichaam. Kunnen Thorgal en Noor ontsnappen en komen ze nog op tijd om het complot te verijdelen? Scenarist Yann verweeft ijzersterk elementen uit Thorgals verleden met nieuwe avonturen van de Vikingheld en zijn familie. Hun nieuwe tegenstanders lijken nog meedogenlozer en machtiger te worden. Bestel deze strip DE HELDEN VAN AMORAS 2: Kolmanskop Suske en Wiske, de helden van Amoras, de nieuwe spin-off serie, heeft met het eerste album 'Doodvonnis' meteen de toon gezet, niet in het minst met de opzienbarende cover van een kussende Suske en Wiske. Verwacht je dus aan spannende avonturen met Suske en Wiske in de hoofdrol, albums die je in één ruk uitleest. Speelde Doodvonnis zich nog voornamelijk in Antwerpen en omgeving af, dan trekken Suske en Wiske voor hun tweede ‘helden’-avontuur naar de Namibwoestijn in zuidelijk Afrika. Het is eigenlijk het vreemde gedrag van professor Barabas dat hen naar die intrigerende plek lokt. Want wat heeft de professor te maken met het vroegere mijnstadje Kolmanskop in Namibië, waar diamant werd ontgonnen, en wie is die jonge vrouw waarmee hij de laatste tijd optrekt? Scenarist Marc Legendre over het ontstaan van het album'Kolmanskop': ‘Het begon met een reeks fascinerende foto's van Kolmanskop. Wat een decor! Dus ben ik over de geschiedenis van de plek gaan lezen, een relaas van uitbuiting, slavernij en verrijking. Een bloeiend mijnstadje in de woestijn bezit een van de eerste röntgenapparaten, niet om de lokale bevolking te helpen, maar om te checken of de arbeiders de opgegraven diamanten hebben ingeslikt. Onvoorstelbaar. Ik heb m'n idee aan Charel voorgelegd en die was meteen akkoord. ‘Dat moeten we maken!’’ Bestel deze strip DE RODE RIDDER 288: De tijdreiziger Johan is met zijn Dogathon op het vulkaaneiland Tartarus beland. Daar wacht Bahaal hem op, gezeten in een bad vol elfenbloed. Hij vraagt aan Johan of hij met hem mee ten strijde wil trekken tegen het goede, de troepen van Galaxa. Johan weigert. Maar dan toont Bahaal hoe hij Merlijn levenloos aan een kruis heeft gehangen, boven de kolkende oceaan waar de bloeddorstige Kluwuur met opengesperde bek wachten. Johan krijgt de keuze: ofwel een bondgenootschap met Bahaal ofwel de dood van Merlijn. Het zal niet de enige keuze zijn die Johan in het album 'Het drijvende paradijs' moet maken. Oppergod El biedt hem de kans om op zoek te gaan naar Doggaruf, een onoverwinnelijk magisch wapen, noodzakelijk in de strijd tegen de demonen van Bahaal. Maar daarvoor zal Johan een gevaarlijke tijdssprong moeten maken. De Rode Ridder is al enkele albums lang de fantasywerelden binnengedrongen. Hij heeft ook opnieuw Galaxa ontmoet en hun liefde is sterker dan ooit. Maar is ze sterker dan de krachten van het kwaad? Bestel deze strip LEFRANC 36: De regatta Journalist Guy Lefranc gaat samen met zijn vriendin Théa in Australië aan boord van de Voyager, een schip dat deelneemt aan de regatta Darwin-Davao. Hij zal over deze bootrace voor diverse kranten verslag uitbrengen. Dat het geen plezierreisje wordt, wordt meteen duidelijk als een krachtige tyfoon hen dwingt aan te meren op het eiland Walang, een Indonesisch eiland. Een van de bemanningsleden raakte immers gewond tijdens de storm en moet dringend verpleegd worden. Op het eiland komt Lefranc midden in een machtsstrijd terecht en wordt gearresteerd. Walang wordt geregeerd door een sultan, nog een jonge knaap, maar het is diens oom die officieel de touwtjes in handen heeft. Hij wil dat Walang zich afscheurt van de republiek Indonesië en opnieuw een onafhankelijke staat wordt. Ondertussen is het schip Le Prince d’Orange van Rotterdam naar Walang onderweg. De cargo bestaat uit wapens. De Franse stripauteur Roger Seiter schrijft al een tiental jaar scenario’s voor de legendarische stripreeks Lefranc, een serie die in 1954 gestart werd door Jacques Martin. Seiter is historicus van opleiding en dat merk je aan zijn goed gedocumenteerde scenario’s. Hij aarzelt niet om zijn held Lefranc te betrekken bij de grote oorlogs- of maatschappelijke conflicten uit de jaren 1950. Zo behandelde hij al de Cubacrisis (in het album Cuba Libre) of de Zuid-Afrikaanse apartheid (in het album 'Losgeld'), nu plaatst hij zijn verhaal in de naweeën van het gedekoloniseerde Indonesië. Bestel deze strip ALEX SENATOR 16: Atlantis Als hun schip eindelijk gebouwd is, vertrekt senator Alex samen met zijn metgezellen vanuit Armorica naar Atlantis. Maar de bemanningsleden blijven verdeeld over hun vertrek en de spanning stijgt. Als ze voet aan wal zetten op een van de Atlantische kusten, vinden ze daar niet alleen een magische stenencirkel, er komt ook een regen van pijlen op hen af. De Bretoense stammen verfoeien hun tocht en ook de natuur lijkt zich tegen de expeditie te keren. Bovendien breekt er muiterij uit. Intussen vaart het schip door ijszeeën, in de richting van het eiland van de goden, of is het eerder het eiland van de verdoemden? De stripauteur en historica Valérie Mangin schrijft niet alleen de scenario’s voor de spin-offreeks Alex, senator, ook voor de hoofdreeks is ze nu verantwoordelijk. Zo kan ze tussen beide reeksen bruggen slaan. Zij typeert Alex als volgt: ‘ De idealistische jongeman, bedacht door Jacques Martin, is volwassen geworden. Hij heeft de burgeroorlogen binnen het Romeinse rijk en de bijbehorende gruweldaden meegemaakt. Hij weet nu dat je tegenover extremisten, mensen die tot alles bereid zijn, concessies moet doen ten opzichte van het ‘Grote Goede’. Alex is echter geen complete klootzak geworden, al is hij wel iemand die voor het goede doel manipulatieve trekjes kan vertonen.’ Bestel deze strip BLAKE & MORTIMER BUITENREEKS 3: De dubbele expo Met een brede glimlach landen de vrienden Francis Blake en Philip Mortimer op de pas tot John F. Kennedy herdoopte luchthaven van New York. De Expo 64 is net van start gegaan in the city that never sleeps en de nieuwste technologieën zullen er tentoongesteld worden. Mortimer kijkt vooral uit naar de ‘Teletransporter’, een gamechanger in de wetenschap. Als Blake zich in zijn hotelkamer klaarmaakt voor hun eerste bezoek, wordt er een briefje onder de deur geschoven. ‘Ik ga al op verkenning, je vindt me op ‘Futurama’ van het paviljoen van General Motors. Philip.’ Typisch Mortimer, denkt Blake. Maar hij weet niet dat Mortimer enkele hotelkamers verder gedrogeerd en vastgebonden op een smeedijzeren bed ligt. Dan moet hun echte avontuur nog beginnen. Dat gaat meer en meer op een psychedelische trip lijken, zeker als ze door de Teletransporter verkleind worden en in een soort futuristische stad verdwalen. Ze komen er hun ergste vijanden tegen: Septimus, Voronov en een dozijn Olriks. 'De dubbele expo' is een derde novelle in de reeks geïllustreerde hommageverhalen van Blake & Mortimer. Eerder verschenen: 'Het Gedroomde Avontuur' (door André Juillard en Didier Convard) en De Bruid van Dr. Septimus (door Jean Harambat en François Rivière). Het echtpaar James Huth en Sonja Shillito, beiden actief in de filmwereld, schreef de tekst van 'De dubbele expo', maar het is kunstenaar Laurent Durieux die hier met zijn prachtige illustraties de show steelt. Durieux is vooral bekend om zijn filmaffiches van Hollywoodblockbusters als The Godfather, Jaws of Indiana Jones waaraan hij zijn eigen interpretatie geeft en die gretig aftrek vinden bij kopers als George Lucas en Steven Spielberg. 'De dubbele expo' is niet zijn eerste bijdrage aan de wereld van Blake & Mortimer. In 2019 verscheen De laatste farao, een album buiten reeks van scenaristen Jaco van Dormael en Thomas Gunzig, met tekeningen van François Schuiten. Durieux kleurde toen het album heel sfeerrijk en wezenloos mooi in. Bestel deze strip BLAKE & MORTIMER 31: De Atlantische dreiging E.P. Jacobs, een van de grootmeesters van de Belgische strip, stierf in 1987 en liet een ondertussen klassiek oeuvre van elf avonturen van Blake en Mortimer na. Nu, bijna veertig jaar later, hebben Blake en Mortimer al vele creatieve vaders gehad en zijn ze – de buiten reeks-albums eventjes niet meegerekend – aan hun twintigste post-Jacobs avontuur toe, 'De Atlantische dreiging'. En wat voor een! Eentje waarvoor professor Philip Mortimer en kapitein Francis Blake op onderzeese missie moeten gaan. Tsunami’s, giftige gassen, explosies teisteren de Noordzee, en wie kan er beter hulp bieden dan de deskundige professor en de kapitein? Maar hun missie wordt er niet makkelijker op als ze ontdekken wie achter al dat onheil schuilt, namelijk Olrik en Magon, heersers van Atlantis. Die willen namelijk zoveel mogelijk orichalcum, een kostbare metaallegering voor de Atlantiërs, uit de zee winnen, al zal dat voor heel Noord-Europa rampzalige gevolgen hebben. Yves Sente, uitgever en scenarist van onder andere Thorgal en XIII, bewijst met 'De Atlantische dreiging' dat hij wel degelijk in de voetsporen van E.P. Jacobs en Jean Van Hamme is getreden. Na zijn samenwerking met Teun Berserik voor twee eerdere Blake en Mortimer-verhalen ('De Vallei der Onsterfelijken' en 'De laatste Zwaardvis') is dit album het eerste dat de Nederlandse illustrator Peter Van Dongen solo tekent. 'De Atlantische dreiging' is vintage Jacobs en kan als een vervolg op Het raadsel van Atlantis gelezen worden. Bestel deze strip XIII PARODY: Maskers vallen af De ondertussen 86-jarige meesterscenarist Jean Van Hamme had het vorig jaar ook al aan Stripmunk verteld: ‘Ik ben te oud om nog een nieuwe serie te beginnen, want anders zou ik ze toch binnen een paar jaar moeten beëindigen.’ Maar aan echt op pensioen gaan dacht de scenarist van onder andere XIII, Largo Winch en Thorgal niet. Hij was nog bezig met een paar losse projecten. Een daarvan was het vorig jaar verschenen album Valstrikken en emoties, een zestal kortverhalen – met achtergrondintriges rond XIII – die gebundeld werden als veertiende deel in de Mystery-nevenserie. Dat album verscheen naar aanleiding van veertig jaar XIII. Zo lang was het inmiddels geleden dat de eerste pagina van de stripserie – met een zwaar toegetakelde man met geheugenverlies die op een verlaten strand aan de Amerikaanse kust aanspoelde – in het tijdschrift Robbedoes/Spirou werd voorgepubliceerd. Een striplegende was geboren. Jean Van Hamme kreeg niet alleen de vraag van uitgeverij Dargaud om een veertiende deel in de Mysterie-serie te schrijven, ook de redactie van Spirou vond het feestjaar een goede gelegenheid om Van Hamme nog eens aan het werk te zetten. Het resultaat was een mini-album van 32 pagina’s dat mee gedrukt werd met de XIII-special van het weekblad en dat je zelf in elkaar moest knutselen. Maar nu is er een ‘gewoon’ album van het verhaal. Nu ja, ‘gewoon’? Het album heet niet voor niets Parody en zet de wereld van XIII op zijn kop. ‘Het feit dat XIII aan geheugenverlies lijdt en zijn geheugen niet terugkrijgt, stelt hem in staat om een reeks identiteiten aan te nemen zonder dat hij zelf weet of die waar zijn of niet ... Het is een spel. Het is zelfs een spel geworden tussen de auteurs en de lezers ...’ zo had Van Hamme het succes van de serie ooit verklaard. Dat spel trekt hij in XIII Parody – Maskers vallen af helemaal door. Want stel dat XIII helemaal niet aan geheugenverlies lijdt en dat hij gewoon een heel goeie acteur is? Wat dan met zijn queeste op zoek naar zijn identiteit? Wat met zijn relaties? 'Maskers vallen af' bevat vele plottwists – hoe kan het ook anders – en leest dankzij de vele knipogen heerlijk weg, zeker voor wie de reeks kent. En wie kent die niet? Bestel deze strip XIII TRILOGY JONES 3: De zonnedans ‘Ze is buitengewoon aantrekkelijk, maar bovenal is ze een vrouw die zeer efficiënt en daadkrachtig is. Met haar militaire training heeft ze XIII al uit een aantal gevaarlijke situaties weten te redden.’ Zo typeerde tekenaar Olivier TaDuc luitenant Jones, een van de belangrijkste personages uit de succesvolle reeks XIII. Zo belangrijk dat ze een eigen nevenreeks kreeg. De skills, zoals TaDuc ze beschreef, heeft Jones ook als rekruut nodig gehad. Generaal Carrington wordt op het eiland Alcatraz door de terreurgroep Red Warriors onderworpen aan het Okipa-ritueel. Zijn lichaam wordt met twee haken opgehangen tot het scheurt. En dan begint cadet Jones zich te moeien. Ze slaagt aanvankelijk in haar missie, kan de generaal bevrijden en van het eiland ontsnappen. Tot ze haar broer Marcus opmerkt. Behoort hij ook tot de Red Warriors? De Trilogy Jones – die eindigt met het derde deel 'De zonnedans '– zit vol actiescènes en verrassende verhaalwendingen, maar scenarist Yann graaft ook in de ziel van Jones. Waarom bestaan trilogieën slechts uit drie delen? Bestel deze strip    

33 andere artikels

  • Jamie Oliver

    The Naked Chef is terug met ‘Eet jezelf gezond’

    Jamie Oliver maakt er al jaren zijn missie van om jong en oud gezonder te doen eten. Ook in zijn nieuwste boek bewijst hij in zijn typische, enthousiaste stijl dat gezonde keuzes maken in de keuken echt niet moeilijk hoeft te zijn.   Waarom koos je gezondheid als onderwerp voor je nieuwe kookboek? “Onze gezondheid is het kostbaarste wat we hebben, maar de wereld om ons heen is nog nooit zo ongezond geweest als vandaag. We worden omringd door een overvloed aan ongezonde keuzes. We hoeven het heus niet altijd goed te doen, maar vaker gezonde voedingskeuzes maken kan echt een verschil maken in je leven. In de loop der jaren heb ik zelf heel wat waardevolle tips rond gezond eten verzameld. Die wil ik nu delen om zoveel mogelijk mensen te helpen. Als je denkt dat je gezonder kan leven maar niet weet waar je moet beginnen, dan is dit boek voor jou.” Kan voedsel je leven echt veranderen? “Voeding kan een enorm verschil maken in je leven. Wat je eet, heeft invloed op hoe je je voelt, hoe je eruitziet, hoe je bent, zelfs hoe goed je hersenen werken! Elk ingrediënt, hoe klein ook, zit vol met geweldige stoffen die je lichaam elke dag helpen om goed te functioneren.” Hoe komt het dat mensen het vaak moeilijk vinden om gezond te eten? “Velen van ons maken wel goede voornemens om gezonder te eten, maar keer op keer wint dan toch het gemak. Ik wil met mijn boek bewijzen dat goede voeding eenvoudig en haalbaar kan zijn. Sterker nog: mijn recepten zijn vaak sneller, goedkoper, gezonder én lekkerder dan afhaalmaaltijden.” “Als je denkt dat je gezonder kan leven maar niet weet waar je moet beginnen, dan is dit boek voor jou” —Jamie Oliver Bijna iedereen heeft vandaag een druk leven. Heb je tips om gezond eten daar toch in te doen passen? “Handige, snelle ingrediënten zijn je beste vrienden. Denk aan zakjes gemengde diepvriesgroenten, groenten uit blik, bonen, peulvruchten…. Het zijn allemaal snelle manieren om je dagelijkse aantal porties groenten en fruit de hoogte in te jagen. Probeer af en toe ook te koken voor meerdere dagen, zodat je diepvries vol zit met gezonde keuzes voor drukke weekavonden.” Als mensen maar één ding uit je nieuwe boek onthouden, wat moet dat dan zijn? “Als ik mijn lezers kan meegeven hoe ze aan zeven porties fruit en groenten per dag kunnen geraken, ben ik al heel blij. Maar ik wil ook graag duidelijk maken dat gezonder eten een verandering in levensstijl is en geen tijdelijke dieetrage. Het zijn de kleine veranderingen die een groot verschil maken: gezonde gewoontes die een leven lang meegaan en je leven zoveel rijker en beter maken.”     Jamie Oliver De Britse chef-kok Jamie Oliver (°1975) brak eind jaren 90 door met zijn tv-programma ‘The Naked Chef’. Hij maakte nadien nog talloze succesvolle programma’s voor de BBC en verkocht wereldwijd al meer dan 48 miljoen kookboeken   © Paul Stuart
  • Arthur Goemans

    ‘De verkavelingen’ is een Vlaamse roman met internationale allure

    Met zijn debuut ‘De verkavelingen’ maakt Arthur Goemans meteen indruk. Zijn roman begint nog als een verkenning over een typisch, oer-Vlaams dorpje, maar ontvouwt zich gaandeweg als een whodunit van internationale allure.   De titel van je roman verwijst naar een typisch Vlaams fenomeen. Is het een liefdesbrief aan je bakermat of toch ook een beetje een afrekening?  “Het zit daar ergens tussenin. In mijn boek schets ik zeker geen geromantiseerd beeld van het leven op het Vlaamse platteland, maar het is ook geen koude, naturalistische reflectie. Mijn personages hebben een haat-liefdeverhouding met het dorp waar ze zijn opgegroeid. Ze ergeren zich aan de kleingeestigheid en aan de inwoners en kunnen niet wachten om er te vertrekken. Maar eens ze er weg zijn, voelen ze toch dat het dorp aan hen blijft trekken. Dat herken ik wel. Ik ben opgegroeid in de landelijke rand rond Antwerpen en soms heb ik geen idee wat ik wil in het leven, maar ik weet wel dat ik binnen de drie uur weer in de Vlaamse velden kan staan.” In je boek toon je ook mooi de ambiguïteit van vriendschappen. Het gaat niet enkel over ruzie, maar ook afscheid gaan knellen. “Ik wou een boek schrijven waarin elk personage moreel ambigu is. Ik hoop dat geen enkele lezer aan het einde van ‘De verkavelingen’ kan zegggen: ‘Dat personage is goed en dat personage is slecht.’ We zijn complexer dan dat, en één van de taken van literaire fictie is om die complexiteit in de verf te zetten. Onze relaties met anderen dragen dan ook diezelfde dubbelzinnigheid in zich. We kunnen iemand graag zien, en toch onszelf op de eerste plaats zetten. We doen anderen voortdurend pijn, ook als we dat niet willen. Zo kan er een lijk verduisterd worden in een dorp zonder sociopaten.” “Ik hoop dat niemand aan het einde van mijn roman kan zeggen: ‘Dat personage is goed en dat is slecht.’ We zijn complexer dan dat” — Arthur Goemans Je verricht onderzoek naar artificiële intelligentie. Denk je dat die technologie ook een goede roman kan kunnen schrijven? “Ja, zeker voor genres die volgens een vast stramien zijn opgebouwd, zoals thrillers, zie ik het nu al gebeuren. Op termijn zal AI volgens mij ook kwaliteitsvolle en vernieuwende literaire fictie kunnen schrijven. Maar of mensen dat ook willen lezen? In literatuur gaan we op zoek naar verbinding: we willen onszelf herkennen in de ervaringen van een ander. Dat soort verbinding zullen we, denk ik, nooit vinden in een boek dat door een machine werd geschreven.” Zijn er boeken die je er tijdens het schrijven extra bij gelezen hebt of die voor altijd met dit werk verbonden zijn, door herkenbaarheid of herinnering? “De correcties van Jonathan Franzen gaat over een familie in crisis die zich samenschraapt voor één laatste gedeelde kerst. Een sardonisch meesterwerk over het afbrokkelend Amerika op de rand van de 21ste eeuw.”     Arthur Goemans Arthur Goemans (1995) is naast schrijver ook onderzoeker bij Google DeepMind, waar hij zich richt op de mogelijkheden van artificiële intelligentie. Hij woont en werkt in Londen. ‘De verkavelingen’ is zijn debuutroman.   © Koen Broos
  • Suske en Wiske Jommeke

    Suske en Wiske bundelen de krachten met Jommeke

    Drie iconische striphelden, één gloednieuw avontuur! Ze spraken vreemd genoeg niét in tekstballonnetjes en gaven verrassend diepgaande antwoorden, toch voor vier tweedimensionale figuren. Om maar te zeggen dat ons allereerste interview met een stel strippersonages (ook bij Standaard Boekhandel een heuse primeur) reuze meeviel. Jawel, wij kregen exclusief de kans om met Jommeke en Filiberke en Suske en Wiske te spreken over hun allereerste gezamenlijke stripavontuur, ‘De vorsten van Onderland’. Daarin moeten ze het opnemen tegen Krimson en de koningin van Onderland, die snode plannen hebben met professor Barabas en Zonnedorp… Eerst en vooral wil ik jullie feliciteren met ‘De vorsten van Onderland’, jullie allereerste gezamenlijke avontuur. Hoe verliep de samenwerking? Lambik: “Zeer vlot. Vooral door mijn deskundige leiding, die doorslaggevend was om…” Ik stelde de vraag eigenlijk aan Suske, Wiske, Jommeke en Filiberke… Lambik (mokkend): “Bah…” Suske: “In het begin was niet iedereen even enthousiast over de samenwerking. Vooral Wiske vond dat we alles beter zelf konden oplossen.” Wiske: “Da’s niet waar, ik wou wel samenwerken. Maar dan wel individueel, afzonderlijk van elkaar, apart samenwerken.” Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Jommeke: “Krimson en de koningin van Onderland hadden bij hun tijdreis de teletijdmachine van professor Barabas laten ontploffen. Wiske heeft dan de hulp van professor Gobelijn ingeroepen om deze te herstellen. Als professor in alles was hij daar de ideale persoon voor.” Filiberke: “Daarna vertrokken we samen naar de middeleeuwen, waar ik mijn droom kon verwezenlijken om een echte ridder te worden." Was het niet gevaarlijk om het op te nemen tegen twee superschurken? Suske: “Dit was natuurlijk niet de eerste keer dat we Krimson moesten verslaan. Maar de koningin van Onderland is zo mogelijk nog gekker dan hij.” Jommeke: “Twee schurken verslaan is moeilijker dan één, dat lijkt me logisch. Maar om te weten of we als winnaars uit de strijd kwamen, kan je best het stripverhaal kopen.” Zijn jullie nu vrienden geworden? Filiberke: “Zeker! Vrienden voor het leven!” Wiske: “Ik denk zelfs dat Flip, de papegaai van Jommeke, een beetje verliefd geworden is op mij. Begrijpelijk, ik heb nu eenmaal veel charmes." En is de liefde wederzijds? Wiske (lacht): “Maar neen. Ik kan toch geen papegaai kussen? Zelfs Suske mag me niet kussen, alhoewel sommigen recent wel iets anders geïnsinueerd hebben.” Dit jaar werden jullie respectievelijk 70 en 80 jaar. Hoe blijven jullie er toch zo goed uitzien? Wiske: “Och, da’s geen geheim. Die avonturen en verre reizen houden ons jong.” Jommeke: “We hebben nog geen zalfjes van professor Gobelijn nodig. Maar goed ook, want de middeltjes van de professor hebben soms nogal onvoorziene neveneffecten (lacht).” Smaakt jullie gezamenlijk avontuur naar meer? Wiske: “Dat zal nog niet voor onmiddellijk zijn. Onze fans willen ook onze eigen verhalen blijven lezen. Maar wie weet, binnen tien of twintig jaar?” Filiberke: “Ik zou dat zeker zien zitten. Door de tijd reizen was superleuk. Misschien kunnen we een volgende keer naar de oertijd terugkeren? Ik heb altijd al een mammoet willen zien.”   
  • FCK

    Wat je niet zag op televisie

    Acht nooit verfilmde F.C. De Kampioenen-verhalen, nu in stripvorm! Tournée générale! Groot nieuws voor de talloze fans en striplezers van F.C. De Kampioenen! Naar aanleiding van het 35-jarig bestaan van de televisiereeks verschijnen er acht gloednieuwe F.C. De Kampioenen-strips, gebaseerd op de onverfilmde televisiescenario’s. Een uniek cadeau voor iedereen die van F.C. De Kampioenen houdt!* Acteur en auteur An Swartenbroekx (Bieke in F.C. De Kampioenen) en scenarist Bart Cooreman vertellen je er alles over.   Op 6/10/2025 is het 35 jaar geleden dat de eerste aflevering van F.C. De Kampioenen op antenne ging. Dan start ook de inschrijvingsactie voor 8 unieke stripalbums. Wie voor 10/11/2025 bestelt, krijgt het eerste pakket van 4 albums voor Kerstmis geleverd. Een ideaal geschenk voor onder de kerstboom. Het tweede pakket van 4 albums wordt half 2026 opgestuurd. Meer info: www.kampioenen35.be.   NIEUWE AFLEVERINGEN An en Bart, de scenario's die jullie schreven waren oorspronkelijk toch bedoeld als afleveringen voor televisie? An Swartenbroekx: Na 21 seizoenen en 4 succesfilms wilden Bart Cooreman en ikzelf in 2020 het 30-jarig jubileum van F.C. De Kampioenen vieren met acht nieuwe televisieafleveringen. Alle acteurs waren enthousiast, en ook de VRT sprong op de kar. Aan die plannen kwam abrupt een einde door het overlijden van Johny Voners, die gestalte gaf aan de sympathieke Xavier Waterslaeghers. Met de voltallige ploeg beslisten we toen een punt te zetten achter De Kampioenen. Want zonder Xavier zou het nooit meer hetzelfde zijn. Bart Cooreman: Maar anderhalf jaar geleden was de cast van F.C. De Kampioenen te gast bij James – The musical. Daar vertelde An over de acht nieuwe afleveringen die we samen schreven, maar die er nooit zijn gekomen door het overlijden van Johny Voners. Bij Standaard Uitgeverij pikten ze dat op en contacteerden ze An met de vraag of we het goed zouden vinden dat die acht afleveringen verstript zouden worden. An: Toen Standaard Uitgeverij dat voorstel deed, heb ik getwijfeld. Voor mij was F.C. De Kampioenen immers een afgesloten hoofdstuk. Maar De Kampioenen blijven voortleven, door de televisieherhalingen en de strips. Dus vond ik dat het toch mooi zou zijn om al die trouwe fans de acht nooit verfilmde afleveringen te gunnen. Toen contacteerde ik Bart, en samen met tekenaar Hec Leemans en zijn team deden we er alles aan om de magie van de televisiereeks om te zetten in deze strips. Bart: An en ik stonden er van meet af aan wel op dat het onze verhalen zouden zijn, onze grappen, onze stijl. De strips moesten volledig de sfeer van de televisiereeks uitademen. Zo wilden we bijvoorbeeld dat de personages spraken zoals in de televisiereeks. Oké, in de strips wordt de 'jij-vorm' gehanteerd in plaats van de 'gij-vorm', maar dat is zowat het enige verschil.   SAMENWERKING Hoe verliep de samenwerking met Hec Leemans en de andere medewerkers van de stripserie? An: Ik ken Hec al langer, we hebben samengewerkt aan drie filmscenario's. En die samenwerking verliep altijd fijn. Nu moesten we er uiteraard rekening mee houden dat we voor een totaal ander medium werkten. Je moet je scenario aanpassen aan het aantal pagina's, het maximum aantal tekeningen, enzovoort. De dialogen moeten beknopt blijven, zodat ze in de tekstballonnen passen. Daar werd allemaal nauwgezet over gewaakt door het tekenteam. De job die Hec en zijn team deden was niet eenvoudig, maar het resultaat overtreft mijn verwachtingen. Wat was het leukste om te doen bij dit project? An: Voor Bart en mijzelf was het wel een leuke uitdaging om het DNA van de Kampioenen te behouden in een stripreeks. Qua herkenbaarheid, zowel in de tekeningen, het verhaal en de dialogen ... Hec en zijn team stonden daarover altijd in nauw contact met ons. Bart: An en ik schreven de scenario's voor de strips zoals wij ze zouden schrijven voor de televisiereeks, met dat verschil dat we ons nu niet constant de vraag moesten stellen: is dit budgettair en productioneel wel haalbaar? Dat gaf ons toch wat meer vrijheid en het was wel leuk. Hec en zijn team konden toch alles tekenen. Draaien op locatie in Afrika zou bijvoorbeeld voor de televisiereeks budgettair niet mogelijk geweest zijn, we hadden ons dan moeten behelpen met een eenvoudig telefoontje. Maar in de strip is een uitstapje naar Babacouta zo getekend. We konden ook enkele personages opvissen die we al lang niet meer in de televisiereeks hadden gezien. En het was ook gewoon leuk om onze verhalen tot leven te zien komen in een strip, dat allemaal mee te kunnen opvolgen en de tekstballonnen bij te sturen. FRISSE IDEEËN Zonder spoilers weg te geven: welke avonturen mogen we verwachten? An: Eigenlijk de klassieke verhalen, zoals de kijker er al een paar honderd op televisie zag. Verhalen met een lach en af en toe een traan. En er zit natuurlijk ook weleens een misverstand in. Maar de nieuwe stripverhalen hebben natuurlijk ook iets filmisch, omdat ze oorspronkelijk voor televisie geschreven waren. Dus zullen ze heel herkenbaar aanvoelen. En vermits Hecs tekenstijl blijkbaar ook erg door de fans wordt gewaardeerd, zullen die het gevoel hebben dat zij 'The best of both worlds' in handen krijgen. Maar Bart, is het na 273 afleveringen en vier films niet heel moeilijk om nog nieuwe verhaallijnen te bedenken? Bart: Eigenlijk was het best doenbaar om nieuwe verhaallijnen te bedenken, omdat we met tal van nieuwe invalshoeken zaten. We zouden sowieso verdergaan waar de vierde film geëindigd was, mits een tijdsprong van een paar maanden. Ronaldinho, ondertussen getrouwd met Niki – dochter van DDT – zou aan het hoofd staan van de Boma Vleesindustrie nv en de voetbalploeg, Boma was met pensioen, Bieke en Mark runden nog steeds de begrafenisonderneming en Fernand werkte bij DDT, tegen kost en inwoon. Al die elementen zorgden voor leuke, frisse ideeën. EN AN, DE STRIPMUNKVRAGEN Wat is de eerste strip die je ooit gelezen hebt? Ten huize Swartenbroekx waren strips taboe. Pa Swartenbroekx, schrijver van jeugdboeken, vond dat mijn broer en ik 'echte boeken' moesten lezen. Toch kocht ik op de zondagsmarkt in Genk, een rommelmarkt, altijd de Jommeke-albums. Met mijn karige zakgeld. En las ik die strips stiekem in bed. Wat is je favoriete stripreeks? Uiteraard Jommeke. Ook Suske en Wiske, maar die heb ik pas later ontdekt. Zoals ik al zei, ik moest op mijn centjes passen. De tekenaar van Jommeke, Dieter Steenhaut, is trouwens ook de tekenaar van de vier kinderboeken Duupje die ik geschreven heb. Heb je binnen de F.C. De Kampioenen-stripreeks een lievelingsalbum? Of een lievelingsscène? De Trouwpartij, het huwelijk van Mark en Bieke. Omdat dit ook mijn favoriete aflevering was in de televisiereeks. Mijn vader had die geschreven, en er ook een 'ceremoniemeester' bij verzonnen. In de aflevering werd die rol gespeeld door acteur Guido De Craene, die nu in het echte leven mijn man is. Met welke stripfiguur zou je een echt avontuur willen beleven? Met Professor Gobelijn. Een verstrooide professor en uitvinder. Een oudere, soms wijze man ... daar heb ik blijkbaar een boon voor. Als ze mij als kind vroegen wat ik later wou worden, zei ik steevast: uitvinder. En zie: verhalen verzinnen als scenarist is toch ook een beetje 'uitvinden’. Ooit een crush gehad op een strippersonage? Neen. Ik hou het bij crushes op mensen van vlees en bloed. Zoals op die ceremoniemeester ...      
  • Jommeke en Suske en Wiske

    Feest! 80 jaar suske en wiske! 70 jaar jommeke!

    ‘De Jommeke-personages acteren anders dan die uit Suske en Wiske’. Kristof Berte en Dirk Stallaert over het jubileumalbum De vorsten van Onderland. Stel dat meester-crimineel Krimson en Prutelia van Achterberg, de gemene koningin van Onderland, gaan samenwerken om ‘grootse dingen te bereiken’. Dan kan dat maar één ding betekenen: big trouble in paradise! En een groot gevaar voor de viering van 80 jaar Suske en Wiske en 70 jaar Jommeke! Tot de iconische striphelden besluiten een monsterverbond te sluiten. Zullen Suske, Wiske, Jommeke, Filiberke en de anderen erin slagen om van 2025 toch nog een feestjaar te maken? De vorsten van Onderland is een prachtige jubileumuitgave waarbij de werelden van twee van de meest populaire familiestrips elkaar ontmoeten. Hoe dat unieke album tot stand kwam? Dat vroegen we aan scenarist Kristof Berte en tekenaar Dirk Stallaert. DE ZOETE RUST Kristof, van wie kwam het idee van dat jubileumalbum eigenlijk? Kristof Berte: Van de uitgeverij. Ik denk dat ze daar een nu-of-nooit-gevoel hadden, naar aanleiding van de 80ste verjaardag van Suske en Wiske en de 70ste verjaardag van Jommeke. Ik was zeer vereerd toen ze me vroegen om het scenario te schrijven. Dat kon ik natuurlijk niet laten liggen, zeker niet toen bleek dat ik met Dirk Stallaert zou samenwerken, voor mij een van de beste Vlaamse tekenaars ooit. Het bleek – en blijkt – een hele fijne samenwerking te zijn. Een geniale vondst om het verhaal te beginnen in een psychiatrische instelling met Krimson en de koningin van Onderland. Ik wou bewust niet starten in de directe omgeving van Suske en Wiske of Jommeke. Dat zou te veel het gevoel geven dat de ene reeks inbreekt in de leefwereld van de andere. Terwijl ik absoluut wou dat ze sámen een avontuur beleven. Het psychiatrisch centrum De Zoete Rust leek me wel een mooi startpunt om de koningin van Onderland en Krimson met elkaar te laten kennismaken. Hoe groot was de uitdaging om een verhaallijn te verzinnen? De belangrijkste uitdaging voor het verhaal was vooral het evenwicht tussen beide reeksen te bewaren. Je kan het niet maken om één reeks (of één personage) te veel op de voorgrond te zetten. Voor mij was het wel het uitgelezen moment om Jommeke eens in de tijd te laten reizen. Dat is in de reguliere reeks eigenlijk niet mogelijk, bij Suske en Wiske zijn de mogelijkheden op dat gebied groter. SPREKENDE KOFFIEPOTTEN Wat is er eigenlijk zo typisch aan de verhalen van Jommeke en die van Suske en Wiske? De verhaallijnen van Jommeke zijn normaal gezien minder complex en rechtlijniger dan de verhaallijnen van Suske en Wiske. In Suske en Wiske speelt het fantasie-element ook een grotere rol. Elfjes, draken, geesten, sprekende koffiepotten ... Dat kan allemaal niet binnen het universum van Jommeke. Aan de andere kant hebben de Jommeke-verhalen een zekere volksheid, maar ook een absurditeit die minder in de verhalen van Suske en Wiske zit, ik denk maar aan De Lustige Slurvers of De Grote Knoeiboel. Wat ze gemeenschappelijk hebben, is dat de nevenpersonages in beide reeksen de peper en het zout van de verhalen zijn. Kwak en Boemel en Lambik zouden het misschien wel best met elkaar kunnen vinden. En hoe stem je dan die twee werelden op elkaar af? Om ze met elkaar te verbinden, heb ik elementen uit beide reeksen met elkaar verweven. Zo keren ze terug in de tijd, zoals in Suske en Wiske, maar gaan ze wel naar een locatie uit Jommeke. Ook het feit dat beide werelden over een ietwat excentrieke professor beschikken, kwam me handig uit. Er zijn trouwens ook enkele eastereggs met verwijzingen naar albums van beide reeksen, voor de liefhebbers, al heb ik hiermee zeker niet overdreven. Ze hebben allebei toch ook een iets andere doelgroep? Ik heb ook absoluut rekening gehouden met de doelgroep. Suske en Wiske zal inderdaad een iets ouder publiek aanspreken dan Jommeke, maar ik ben ervan overtuigd dat lezers van een van beide stripreeksen genoeg elementen uit hun favoriete reeks zullen terugvinden om het voor hen leuk te maken. Ik vermoed trouwens dat veel Vlaamse kinderen (en volwassenen!) sowieso opgegroeid zijn met beide reeksen. KEUZES MAKEN Plotseling krijg je wel heel veel hoofdpersonages. Hoe geef je ze elk een rol? Dat heeft me wel wat – figuurlijke – slapeloze nachten bezorgd. Er doen nu al een pak personages mee, maar ik heb er ook heel veel achterwege moeten laten. Moeilijke keuzes, sommige met spijt in het hart. Ik wou per se Lambik en Jerom in het verhaal, omdat die toch echt belangrijk zijn voor het Suske en Wiske-gevoel. Al heb ik ze wat naar de achtergrond geschoven. Ik vermoed dat Dirk af en toe weleens gevloekt heeft op mij. In sommige plaatjes zitten behoorlijk wat personages. En probeer die allemaal maar eens in de cabine van de teletijdmachine te stoppen :-). Wat is jouw eigen lievelingsalbum van Jommeke en Suske en Wiske? Voor Jommeke is dat De Gouden Jaguar – een echt jongensverhaal in de jungle, heerlijk. Voor Suske en Wiske De Parel in de Lotusbloem, een opvallend emotioneel verhaal in een prachtige setting met meesterlijke tekeningen van Paul Geerts, waarvan ik bij elke leesbeurt weer onder de indruk ben. KLARE LIJN Dirk, als tekenaar van onder andere Suske en Wiske, de Kiekeboes en Nero heb je al aangetoond dat je een aantal stijlen aankan. Maar wat is er grafisch zo eigen aan de wereld van Suske en Wiske en die van Jommeke? Dirk Stallaert: De gelijkenissen: het gaat bij allebei om een min of meer klare lijn. ‘Min of meer’ omdat die lijn bij beide series minder streng gehanteerd wordt dan door Hergé. Lees: meer gebruik van arceringen en meer effect op de lijn, van dik naar dun. Maar helderheid, directe leesbaarheid van de tekening is bij beide een prioriteit. De verschillen: bij Jef Nys was alles wat ronder, boller en karikaturaler dan bij Willy Vandersteen. Een voorbeeld van dat karikaturale: Sidonia gaat door voor iemand met zeer grote voeten, een vast schertsonderwerp voor de andere personages. Maar vergelijk die schoenmaat eens met die van Gobelijn: Sidonia kan er anderhalve keer in. De handen: elk personage heeft fijne handen bij Vandersteen en grove bij Nys. Het zit hem in details, grosso modo liggen de twee stijlen niet zo ver uit elkaar en zijn ze redelijk goed te vermengen. Wat niet betekent dat het simpel is :0) ... En is het dan niet moeilijk om die twee werelden te verenigen? Waar zaten grafisch de knooppunten? Het is inderdaad niet vanzelfsprekend. Bijvoorbeeld, de Jommeke-personages acteren anders dan die uit Suske en Wiske. Zonder uitzondering hebben de eerste een uitzonderlijk drukke motoriek, een in het oog springend stijlkenmerk van Jef Nys. Iedereen staat in het rond te springen en te dansen met driftige gebaren, terwijl in Suske en Wiske redelijk realistisch geacteerd wordt. Er komen weleens absurde houdingen en bewegingen in voor, maar die zijn niet de regel. DOELGROEP Ook qua leeftijd mikken beide series op een andere doelgroep. Dat er op verschillende doelgroepen gemikt wordt, uit zich naar mijn gevoel eerder in de dialoog: de teksten zijn bij Jommeke eenvoudiger en korter, terwijl het bij Suske en Wiske al wat wijdlopiger en minder kinderlijk mag. Voornamelijk een probleem voor scenarist Kristof Berte dus, die daar een mooie tussenweg voor heeft gevonden. Was het überhaupt niet lastig om in de wereld van Jommeke te komen? Die laat nog minder eigen inbreng toe, veronderstel ik. Voor mij was het Jommeke-gedeelte inderdaad het moeilijkste, omdat ik de strip minder gevolgd heb dan Suske en Wiske. Ik ben opgegroeid met die laatste (de albums uit de jaren '60 van de tandem Vandersteen – Eduard De Rop). Ik las natuurlijk weleens een Jommeke, maar dan zonder de stijl ervan te bestuderen. Het is overigens geen sinecure om de stijl van Nys te benaderen. Er zit een zeer grote regelmaat in en afwijkingen daarop springen snel in het oog. Zijn opvolgers slagen er wonderwel in, maar kenners zullen geen moeite hebben om mijn talloze inbreuken te spotten. CREEPY Wat was grafisch de leukste scène om te tekenen? De kroningsplechtigheid van Krimson en de koningin van Onderland springt er wel uit. Verder alles waar Krimson meespeelt, want dat vind ik een dankbaar personage. Heb je een favoriet Jommeke-album? De koningin van Onderland, toevallig. Voor een kind in 1962 behoorlijk creepy, terwijl die koningin op de een of andere manier toch ook sexy was. En een Suske en Wiske-album? De gouden cirkel. Spannend, bij de zoveelste herlezing nog altijd, pakkend en zeer grappig. Hoe Vandersteen iets ergs, zoals een enge dodelijke ziekte, in beeld brengt alsof dat ook al iets om te lachen is ... Hoedje af. UITDAGING Hoe uitdagend is het om met de erfenis van Jef Nys en Willy Vandersteen aan de slag te gaan? Dirk Stallaert (tekenaar): “Zowel Jommeke als Suske en Wiske zullen ‘het gebit des tijds’ gebroken tanden bezorgen. Daar iets aan toevoegen is niet gemakkelijk.” Kristof Berte (scenarist): “Het brengt inderdaad wat druk met zich mee, omdat de verwachtingen van de lezers – terecht – erg hoog liggen. Maar ik ken de personages goed, dat maakt het schrijven makkelijker.” Leggen jullie ook bewust eigen accenten in de reeks, drukken jullie als het ware je eigen stempel op de strips? Dirk: “Iedereen heeft een persoonlijkheid die onvermijdelijk in je werk sluipt. We hebben wel geprobeerd om zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven.” Kristof: “Jommeke en Suske en Wiske zijn inderdaad tijdloze monumenten, ik ben er niet mee bezig om daar een eigen stempel op te drukken. De reeks is belangrijker dan de scenarist.” Zijn er ook eigenschappen van Jommeke en Suske en Wiske die nooit zullen veranderen, omdat ze onlosmakelijk met hen verbonden zijn? Kristof: “Als scenarist kan je nooit het karakter van de personages veranderen, omdat die eigenheid en herkenbaarheid hen net zo geliefd maken.” Dirk: “De figuren hebben inderdaad een eigen karakter, de ruggengraat van beide strips. Tijden en inzichten veranderen, maar Wiske zal altijd eigenwijs zijn, Suske ridderlijk en Jommeke enthousiast.” “Tijden veranderen, maar Wiske zal altijd eigenwijs zijn, Suske ridderlijk en Jommeke enthousiast” — Dirk Stallaert Zijn jullie zelf ook opgegroeid met de stripreeksen? Kristof: “Ik heb leren lezen met Jommeke. Eerst was dat vooral naar de plaatjes kijken en af en toe wat tekst meepikken, maar later heb ik alle albums verslonden.” Dirk: “Ook ik werd als kind door deze reeksen ‘van mijn hobbelpaard gebliksemd’ (lacht). Ik wist al vroeg dat ik later ook zoiets wilde maken.”  Zijn er boeken die jullie er in de kerstperiode extra graag bijnemen of die voor altijd met die periode verbonden zijn door een bepaalde herinnering? Kristof: “Met ‘De drie geesten van kerst’ heb ik zelf een kerstalbum voor Jommeke geschreven. Ik vind dat nog altijd een fijn album, vol gezellige kerstsfeer.” Dirk: “Ik herinner mij een eindejaarsperiode uit mijn kindertijd waarin ik als cadeau een pakketje strips kreeg, waaronder ‘De koningin van Onderland’ en ‘De ringelingschat’. Heerlijk!”     Kristof Berte (°1983) debuteerde in 2016 met zijn eerste stripalbum ‘Lise op Monstereiland’. Zijn tweede album in deze reeks werd genomineerd als Beste Jeugdalbum door Het Stripschap. Ondertussen is Kristof een van de vaste scenaristen voor Jommeke. Dirk Stallaert (°1955) was eerst assistent van Marc Sleen voor de reeks Nero, en nadien hoofdtekenaar van diezelfde reeks. Hij heeft daarnaast aan verschillende andere reeksen meegewerkt waaronder De Kiekeboes en Suske en Wiske. Hij was ook hoofdtekenaar van de reeks Nino. Dirk omschrijven als een van Vlaanderens beste tekenaars is een understatement. In 1995 won hij de prestigieuze Bronzen Adhemar  
  • Dimitri Vegas

    Dimitri Vegas over zijn fantastische comicreeks Dino Warriors

    De comic Dino Warriors is een perfecte, fantastische mix  van actie, humor, engagement en avontuur. De wereldberoemde topdj en producer Dimitri Vegas bedacht de serie en kon zo twee van zijn passies verenigen: dino’s en strips. Stripmunk had een gesprek met hem. ‘België heeft een enorm rijke history  op het vlak van zowel elektronische muziek als stripcultuur’ Los Angeles. Cokedealers slaan hun slag. Het is Business as usual in de corrupte stad. Tot vijf dino’s zich gaan moeien, de Dino Warriors. Zij voelen de nood ‘to punch some bad guys’. Euh, vijf dino’s? Yep, de broers Leonidas, Archimedes, Democritus en Alexander en hun zus Cleopatra behoren tot de diersoort dinosauriërs. Ze zijn pas ontwaakt uit een diepe slaap van een miljoen jaar. Ze hebben een erecode en een missie: het goede nastreven. Cokedealers zijn echter watjes tegenover Het Kwaad, Maximus, de Zoogdierkoning, hun ergste vijand. Want zijn doel is simpel: de aarde vernietigen. Gelukkig is er Takis, de mentor van de Dino Warriors. Hij leidt hen op in hun strijd tegen Maximus en zijn verdorven volgelingen. Maar zijn ze wel opgewassen tegen hun taak? De dino’s zijn immers zelf nog maar pubers. EEN MAGISCHE PERIODE Dimitri, je bent opgegroeid in de tweede helft van de jaren '80 en de jaren '90, de jaren van de opkomst van de comichelden, maar ook van Jurassic Park, Dungeons & Dragons, Star Wars, Ghostbusters ... Hebben al die indrukken uit je jeugd het basisidee van Dino Warriors gevormd? Dimitri Vegas: Absoluut. Die periode was echt magisch als je opgroeide met een liefde voor pop culture. Jurassic Park heeft een onuitwisbare indruk op me nagelaten — sinds die film ben ik compleet gefascineerd door dinosaurussen. En tegelijk leefde je als kind in een wereld van comics, Saturday morning cartoons, action figures … Dino Warriors is een eerbetoon aan mijn jeugd. Wat VOORLOPIGE het extra bijzonder maakt, is dat ik nu zelf vader ben van een vierjarig zoontje die net zo door dino’s geobsedeerd is als ik vroeger was (en eerlijk gezegd, nog steeds ben). Dat heeft het project een diepere laag gegeven, omdat ik echt iets wou maken waarmee hij kon opgroeien. Dit is een avontuur dat ouders samen met hun kinderen kunnen beleven — iets dat generaties verbindt, net zoals de beste comics en cartoons dat vroeger voor mij deden. DINOVERSE Knap hoe je niet alleen de wereld van de comichelden maar ook bijvoorbeeld de Griekse geschiedenis in de verhaallijnen van Dino  Warriors hebt verwerkt. Hoe zijn die ontstaan? Ik ben zelf van Griekse afkomst, dus voelde het vanzelfsprekend en belangrijk om die rijke geschiedenis te verwerken in het verhaal. Er zit ontzettend veel worldbuilding in het Dino-Verse. In het eerste boek lichten we daarvan maar een klein tipje van de sluier op, door voor het eerst te vertellen over de thuisplaneet van de dino’s en hoe onze helden uiteindelijk op aarde zijn beland. De reizen van hun vader Takis (vernoemd naar mijn eigen overleden vader) door het oude Griekenland hebben een veel grotere impact op aarde gehad dan op het eerste gezicht lijkt. De namen van onze Dino Warriors verraden de tijdslijn en de vriendschappen die Takis in zijn eeuwenlange zoektocht door ancient Greece heeft gesmeed. Hij reisde letterlijk door de schaduw van de geschiedenis, op zoek naar een manier om zijn ruimteschip opnieuw aan de praat te krijgen. Die mix van geschiedenis, sciencefiction en persoonlijke elementen geeft het verhaal ook een extra laag die ik heel bewust heb ingebouwd en die we stap voor stap onthullen. Er is eigenlijk meer dan genoeg materiaal voor een heel eigen aparte reeks (of wellicht een boek, wie weet?) en we zijn nog maar net begonnen, haha. Heb je zelf een favoriete comicheld? Ik heb er veel :-). Maar als ik er een moet kiezen, is het toch Spider-Man. Ik was ongeveer even oud als mijn zoon London nu, toen ik tijdens onze jaarlijkse vakantie in Griekenland de oude comics van mijn vader ontdekte. Ik kon nog niet lezen (ze waren trouwens in het Grieks, dus dat had weinig uitgemaakt, lol) — maar ik was meteen verkocht. Urenlang zat ik geboeid te bladeren in die zwart-witverhalen. Sindsdien ben ik een enorme comicfan gebleven, wat in de jaren ’90 in België niet altijd evident was — you had to work for it! Je moest soms serieus ver rijden om Amerikaanse comics te vinden. Dus heb ik meer dan eens gespijbeld om bijvoorbeeld met de bus naar Antwerpen te trekken. Daar kon ik dan bij stripwinkel Mekanik Strip comics halen. Gelukkig knepen ze daar weleens een oogje toe als er een verdacht jonge klant opdook tijdens de schooluren. ODE AAN DE POPCULTUUR Ik herken wel wat van Yoda in Takis. Is Takis een ode aan Yoda, en bij uitbreiding: is Dino Warriors ook een ode aan films als Star Wars, Back to the future, The Terminator ...? Voor mij is Takis echt een hommage aan mijn vader – iemand die zijn thuis op jonge leeftijd heeft achtergelaten om er in een nieuwe wereld het beste voor zijn kinderen van te maken. Hij was niet perfect, maar hij was er altijd om advies te geven en zijn kids te steunen – het is een beetje mijn manier om zijn nagedachtenis in ere te houden. Maar het klopt ook dat Dino Warriors als geheel een grote ode is aan mijn jeugd en de popcultuur waarmee ik ben opgegroeid. Dus dingen als ruimte, tijdreizen en alternatieve realiteiten maken een vast deel uit van het Dino-Verse. Het is mijn manier om al die elementen te combineren tot een nieuw avontuur dat tegelijk vertrouwd én fris aanvoelt. Heb je stiekem toch een eigen favoriet bij de Dino Warriors? Ik denk dat Leonidas daar dan toch de winnaar is … We staan nog maar aan het begin van het verhaal, dus leren we de dino’s nog maar net echt kennen, maar elk van hen heeft lagen en persoonlijkheden die we gaandeweg verder zullen ontdekken. Leonidas heeft bijvoorbeeld een verborgen droom die subtiel verraden wordt in het eerste boek — je ziet in zijn labo een herkenbare poster hangen die verklapt wat zijn échte passie en hobby is. Daar gaan we in de volgende avonturen nog heel wat plezier mee beleven. Maar wat Dino Warriors voor mij zo sterk maakt, is het teamgevoel. Elk personage heeft zijn eigen karakter, zijn eigen talenten, maar ze steunen elkaar onvoorwaardelijk. Ik geloof echt dat elke lezer zich wel zal herkennen in een of meerdere van de dino’s — en dat maakt het net zo leuk om dit universum verder uit te bouwen. ICONISCHE VROUWEN Mariel en haar zusje Olivia zijn mooie karakters. Kan je iets meer over hen vertellen? Het voelde vanzelfsprekend dat onze Dino Warriors ook ondersteund zouden worden door een krachtige menselijke cast. Mariel en Olivia zijn daarin cruciale schakels. Mariel is intelligent, vastberaden en heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Zo moet ze haar jongere zusje opvoeden terwijl ze haar handen vol heeft als politierechercheur. Olivia is jong en impulsief — maar met een hart van goud. Hun dynamiek weerspiegelt echte zussenrelaties: liefdevol, soms botsend, maar altijd verbonden. Voor mij was het belangrijk om ook sterke vrouwelijke personages in het verhaal te brengen — maar dan wel op een organische manier, zonder dat het geforceerd aanvoelt. Popcultuur zit vol iconische vrouwen zoals Leia, Lt. Ripley, Sarah Connor … en de twee zussen zullen daar zeker niet voor onderdoen. :-) DREAMTEAM Hoe heb je eigenlijk de ploeg medewerkers aan Dino Warriors samengesteld? Ik heb het geluk gehad om door de jaren heen enorm veel interessante mensen te leren kennen in Hollywood. Daardoor heb ik Dino Warriors kunnen laten groeien van een idee dat me wakker hield tijdens een lange vlucht tot een volledige stripreeks. Twee mensen voor wie ik enorm veel respect heb, zijn David en Michael Uslan. Michael heeft jarenlang gevochten om Batman op het grote scherm te krijgen — het idee van een ‘ernstige’ Batmanfilm werd in die tijd door geen enkele studio serieus genomen. Hij werd letterlijk aan elke deur weggestuurd. Het is dankzij zijn vasthoudendheid dat we vandaag zo’n rijke geschiedenis aan comic book movies hebben. Zijn verhaal is ongelofelijk inspirerend, vooral omdat het toont hoe moeilijk het is om écht iets nieuws van de grond te krijgen én hoe mensen vaak enkel naar de successen kijken en niet naar het harde werk dat daaraan voorafgaat. Ook met John Nee — de voormalige head publisher van Marvel — heb ik iemand in mijn kamp die zóveel ervaring heeft in de wereld van comics. En dat werkt niet alleen motiverend, het tilt het hele project ook naar een hoger niveau. En dan is er natuurlijk de creatieve kern: Erik Burnham, onze schrijver. Ik was al fan van zijn werk sinds ik de eerste Ghostbusters-comic las. Hij voelde perfect aan welke toon ik voor ogen had. Toen hij superenthousiast op mijn Direct Message op Instagram reageerde, wist ik dat het goed zat. En hij heeft écht ‘overdelivered’. Diego Galindo kende ik dan weer van zijn fantastische werk aan Power Rangers. Dat hij tijd wilde maken in zijn drukke schema om een volledige reeks te tekenen — daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Zijn stijl past perfect bij het universum waar we aan bouwen. Het is echt een team effort, en ik voel me ongelooflijk bevoorrecht om met zulke getalenteerde mensen te mogen samenwerken.   ELEKTRONISCHE MUZIEK EN STRIPS Met Dino Warriors heb je een nieuwe wereld gecreëerd. Het zal dus niet alleen bij comics blijven ;) ? De droom is uiteraard om met Dino Warriors verder te evolueren naar een tv-reeks, speelgoed, en wie weet zelfs een film. Maar in eerste instantie ben ik vooral benieuwd naar de reacties bij deze lancering in België. Omdat ik zelf van hier ben, vond ik het belangrijk dat dit project ook hier zijn oorsprong zou kennen — als een eerbetoon aan de creatieve geschiedenis van mijn thuisland. Zoals we allemaal weten heeft België een enorm rijke history op het vlak van zowel elektronische muziek als stripcultuur. De voorbije decennia hebben we, samen met Tomorrowland, mee de wereldwijde ‘nieuwe’ sound van dance helpen vormgeven. En nu hoop ik op mijn beurt de Belgische comictraditie mee te eren en wereldwijd terug in de spotlights te zetten — om zo mijn eigen steentje bij te dragen aan de popcultuur, zoals zoveel van mijn vrienden en helden dat vóór mij hebben gedaan.