Comment s'appelait ce parfum, c'était une eau de
toilette, l'étiquette sur le flacon reprenait le même
motif. Péïo le lui avait offert pour le premier anniversaire
de leur rencontre. C'était après la guerre, elle
avait quoi ? Vingt ans. Elle avait longtemps gardé le
flacon et la boîte. Elle était belle cette boîte, bleu
marine avec la fontaine qui projetait des flots argent.
Il y avait bleu dans le nom. Ça, elle en était sûre. C'est
malheureux de vieillir, de perdre la tête.
J'ai écrit l'Heure Bleue, histoire d'une vieille dame qui ne
veut pas mourir, "comme on va au rendez-vous de la mélancolie"
(François Vignes).
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.